۳۱ مرداد ۹۹- مأموران و کارگاههای تولیدی زندان، زندانیان را بدون پرداخت مزد یا در ازای دستمزد بسیار ناچیزی به بیگاری میگیرند.
به گزارش اطلس زندانهای ایران، مراقبین و افسران نگهبان زندان تهران بزرگ (فشافویه) برخی از زندانیان را بدون پرداخت هیچ دستمزدی به کار اجباری میگمارند. یک منبع مطلع در این زمینه به پژوهشگر اطلس گفت: « تعدادی از مراقبین و افسران نگهبان تیپ پنج زندان بزرگ از وضعیت زندانیان متهم به فروش مشروبات الکلی سوء استفاده میکنند. این مأموران به آنها میگویند که طبق اصل تفکیک جرایم، فروشندگان مشروبات الکلی باید مدت محکومیت خود را در تیپ چهار این زندان تحمل کنند. و تنها در ازای کار اجباری میتوانند مدت در تیپ پنج بمانند.» این فرد مطلع از وضعیت زندان در مورد وضعیت تیپ چهار زندان فشافویه گفت: « تیپ چهار وضعیت به مراتب بدتری از تیپ پنج دارد. تراکم زندانیان در آن بخش از زندان دوبرابر بیشتر از تیپ پنج است و وضعیت اسفناکی به لحاظ بهداشتی دارد.» این درحالی است که تیپ پنج این زندان نیز شرایط نامطلوبی دارد.
از نگهبانی تا شستن لباس ماموران
این زندانیان بخش زیادی از وظایف ماموران زندان را انجام میدهند. آنها ناچارند وظایف ناظر شب، مامور اخذ آمار، رابط مددکار زندان و مامور پخش متادون را انجام دهند. این فرد آگاه در مورد اجبار زندانیان به این کارهای سخت گفت: «مراقب، هر ماه شش میلیون تومان حقوق دریافت میکند و یکی از وظایف او این است که شبها ناظر اوضاع بند باشد. اما بعضی از آنها این وظیفه را به چند زندانی تحمیل کرده و آنها را تهدید میکنند که اگر کارشان را خوب انجام ندهند به تیپ چهار تبعید خواهند شد. آنها نیز به ناچار شب تا صبح بدون دریافت هیچ مزدی بیدار مانده و این وظیفه را انجام میدهند. آنها گاهی حتی بدرفتاریها و سرزنشهای مراقب را نیز باید تحمل کنند.»
مأموران حتی کارهای شخصی خود را نیز به زندانیان تحمیل میکنند. لباسهاسشان را به زندانی میدهند که بشوید زندانی برایشان آشپزی میکند و ظرفهایشان را میشوید و اتاق محل استراحتشان را نیز نظافت میکند.
متاسفانه دادیاران ناظر زندان نظارت چندانی بر وضعیت زندان فشافویه ندارند و همین امر باعث شده که بعضی از نگهبانان و پرسنل زندان از این موقعیت سوء استفاده کنند. آنها حتی کارهای شخصی خود را نیز به این زندانیان تحمیل کنند. این فرد آگاه از وضعیت زندان در این زمینه گفت: «ماموران این زندان تقریبا تمام وظایف خود را به زندانیان تحمیل میکنند. تمام کارها مثل انتقال بیماران از بند به بهداری، اخذ آمار، نظارت بر اوضاع بند، بازرسی زندانیان هنگام ورود به بند همگی توسط زندانیان انجام میشود. مأموران حتی کارهای شخصی خود را نیز به زندانیان تحمیل میکنند. لباسهاسشان را به زندانی میدهند که بشوید زندانی برایشان آشپزی میکند و ظرفهایشان را میشوید و اتاق محل استراحتشان را نیز نظافت میکند. و هیچ دادیاری هم نیست که از این وضعیت جلوگیری کند.»
برای مشاهده نمایه زندان فشافویه روی تصویر کلیک کنید
کار در کارگاههای زندان
علاوه بر سوء استفاده از وضعیت زندانیان در اینگونه موارد، کارگاه های داخل زندان نیز وضعیت اسفناکی دارند. تعداد زیادی از زندانیان در کارگاههای داخل زندان بدون حقوق یا با دستمزدی بسیار اندک کار میکنند. کارگران خیاطی بند هفت زندان اوین، با حقوق ناچیز باید هر روز هشت ساعت در مؤسسه حامی کار کنند. این زندانیان افرادی هستند به شرط کار کردن در این مؤسسه از زندان تهران بزرگ به زندان اوین منتقل شدهاند. آنها در مقابل زندگی در زندان اوین و راحتی خانوادهشان برای ملاقات ناچار به کار کردن در این شرایط سخت و با دستمزد ناچیز هستند.
کارگران خیاطی بند هفت زندان اوین، بیست هزار تومان برای یک هفته کار دریافت میکنند. آنها باید هر روز هشت ساعت در مؤسسه حامی کار کنند.
فروش محصولات تولیدی زندان پنج برابر قیمت بازار
این فرد آگاه به مسائل زندان، ضمن انتقاد از عملکرد مؤسسه حامی گفت: «این مؤسسه عملکردی کاملاً متفاوت از نامش دارد و علاوه بر بیگاری کشیدن از زندانیان اجناس تولید شده را نیز به چند برابر قیمت بیرون به زندانیان میفروشد. مسئولان زندان تهران بزرگ به خانواده زندانیان اجازه آوردن لباس برای زندانی را نمیدهند تا او را مجبور کنند تیشرت بیست هزار تومانی را به قیمت نود هزار تومان از مؤسسه حامی خریداری کند و شلوار سی هزارتومانی را صد و سی هزار تومان بخرد. یا یک شرت و زیرپوش را شش برابر قیمت بیرون بخرد.
سیگار تاریخ گذشته کشف شده از قاچاق که باید از بین میرفته را به سه برابر قیمت به زندانی میفروشند. سیگارهای بی کیفیتی که هیچجای دیگری امکان فروش ندارند.
سیگار تاریخ گذشته کشف شده از قاچاق که باید از بین میرفته را به سه برابر قیمت به زندانی میفروشند. سیگارهای بی کیفیتی که هیچجای دیگری امکان فروش ندارند. عمق فاجعه اینجا است که عامل بیقانونی مأمورد قانون است و قربانیان، محکوم به تحمل حبس هستند. بیش از ۱۵۰۰ زندانی به دلیل فروش مشروبات الکلی در زندان تهران بزرگ زندانی هستند. و بسیاری از آنها کسانی هستند که با دو شیفت کار هم قادر به تأمین زندگی خانواده خود نبودهاند. و فروش چند شیشه مشروب را به عنوان شغل سوم خود انتخاب کرده بودند. باید پرسید آیا راه بهتری برای تأمین زندگی خود داشتهاند؟
