۱ اردیبهشت ۹۹- کیوان صمیمی، فعال سیاسی و سردبیر نشریه ایران فردا، در دادگاهی غیابی به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد.
به گزارش اطلس زندانهای ایران، آقای صمیمی در تاریخ ۱۱ اردیبهشتماه ۹۸ در تجمع کارگری مقابل ساختمان مجلس شورای اسلامی بازداشت و پس از یکماه و نیم در تاریخ ۲۷ خردادماه ۹۸ با قرار وثیقه از زندان آزاد شده بود. آقای صمیمی درمورد صدور این حکم توضیحدادهاست:«در حکم غیابیِ صادره نوشته شدهاست که بهدلایل زیر، مورد رصد و سپس شناسایی مأموران قرارگرفتم و نهایتاً در سال ۹۸ دستگیر شدم. و اما دلایل : تشکیل حزب غیرقانونی آزادی مردم ایران [ البته در ۲۲ سال پیش! ]، سردبیری نشریه گروهک ایران فردا [ البته وزارت اطلاعات، ارشاد اسلامی، قوه قضائیه،… مجوّز ماهنامهی ایران فردا را صادر کردهاند! ]، بارگذاری مطالبی همسو با شیطان بزرگ، در فضای مجازی، سخنرانی و تحریک مخاطبین، حمایت از زندانیان سیاسی. فعالیت در تجمع غیرقانونی روز کارگر.»
لغو جلسه دادگاه
آقای صمیمی قرار بود در تاریخ ۱۴ اسفند ۹۸ در دادگاه انقلاب محاکمه شود که به دلیل شیوع بیماری کرونا این جلسه برگزار نشد. آقای صمیمی در تاریخ ۱۲ اسفند درمورد احضار به دادگاه و روند رسیدگی به پروندهاش گفتهبود:« در ادامهی بازداشتم در اجتماع روز جهانی، در دادسرای اوین حضور پیداکردهام. ازآنجا که احضارشدن اتفاق مهمی نیست و برایم معمولی شده، ضرورتی به اعلان کردن آن ندیدم.این مرحله اما، باید اطلاعرسانی کنم زیرا حق آشنایان است. زمانِ رفتنم به زندان خواهندپرسند، چرا نگفتهبودید.
چندین جلسه بازپرسی شدم و تفهیم اتهام. البته چند موضوع به مورد قبلی یعنی اتهام حضور روبهروی مجلس بهمناسبت اول ماه می، اضافه کردند.»
کیوان صمیمی کیست؟
آقای صمیمی فعال سیاسی و اجتماعی و سردبیر نشریه ایران فردا است. او پیشتر نیز مدیرمسئول نشریه تعطیل شده نامه بود. کیوان صمیمی فارغ التحصیل دانشگاه شریف است و در گروههایی مثل کمیته پیگیری بازداشتهای خودسرانه و شورای ملی صلح حضور داشته است. او از دهه ۴۰ شمسی در فعالیتهای سیاسی مشارکت داشتهاست. و سه بار در سالهای ۴۴، ۵۱ و ۵۴ بازداشت شده است. او در آخرین بازداشت خود پیش از انقلاب به همراه برادرش ساسان صمیمی بازداشت شد. برادرش در دادگاه به اعدام و او به ۱۱ سال زندان محکوم شد. برادرش ۴ بهمن ۵۴ اعدام شد و او در دیماه ۵۷ در زمان نخست وزیری شاپور بختیار از زندان آزاد شد. برادر دیگر آقای صمیمی به نام کامران در سال ۱۳۶۱ توسط حکومت جمهوری اسلامی اعدام شد. در جریان جنبش سبز زندانی شد. او پیش از انقلاب عضو سازمان مجاهدین بود. برادرانش در پیش و پس از انقلاب اعدام شدهاند.
بازداشت سال ۱۳۸۸
یک روز پس از برگزاری انتخابات ۸۸ بازداشت شد. او برای هفت ماه در بند ۲۰۹ اوین محبوس بود و بخش زیادی از این دوره را در سلول انفرادی گذارند. او ۱۵ تیرماه ۱۳۸۹ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به اتهامات «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» محاکمه و به شش سال حبس و محرومیت دائم از فعالیتهای سیاسی و اجتماعی و فرهنگی محکوم شد. شعبه ۵۴ دادگاه تجدید نظر حکم شش سال حبس را تایید کرد، اما مجازات تکمیلی محرومیت را به ۱۵ سال کاهش داد. او ۲۶ اردیبشت ۹۴ با پایان دوره محکومیتش از زندان آزاد شد.