۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۰ – جلسه رسیدگی به پرونده محمد ابوالحسنی و سجاد شکری برگزار شد. شاکی این پرونده کیوان اماموردی است که این دو زندانی سیاسی را به «ضربوجرح» در زندان متهم کرده است. بهنام محجوبی، دیگر متهم این پرونده در اسفند ۱۳۹۹ در زندان جان خود را از دست داد.
به گفته منابع آگاه به اطلس زندانهای ایران، جلسه رسیدگی به پرونده مربوط به درگیری میان کیوان اماموردی و دو زندانی سیاسی در شعبه ۳ بازپرسی دادسرای اوین به ریاست هادی صمدپور و بدون حضور شاکی برگزار شد. در این جلسه سجاد شکری ادعای مطرحشده مبنی بر ضربوجرح کیوان امام را پذیرفت و اذعان داشت که غیر از او دیگر زندانیها در این درگیری دخالتی نداشتهاند. از سوی دیگر، محمد ابوالحسنی، زندانی سابق، یکی دیگر از متهمان این پرونده است که به دادگاه احضار شد. بازپرس پرونده برای محمد ابوالحسنی قرار منع تعقیب صادر خواهد کرد.
این درگیری در تاریخ ۹ دی ۱۳۹۹ در بند ۸ زندان اوین رخ داده بود. گفته میشود دلیل آن، پیگیری زندانیان سیاسی برای انتقال کیوان اماموردی از بند ۸ به مکانی دیگر بوده است. زندانیان معترض به نگهداری کیوان امام در بند ۸، با استناد به موضوع عدم تفکیک متهمان بر اساس ارتکابات، خواهان انتقال او بودهاند. آقای اماموردی که نسبت به اقدامات زندانیان سیاسی خرسند نبوده، با سه تن از آنها وارد مشاجره شده و متعاقب آن، درگیری فیزیکی رخ داده است. کیوان اماموردی از این سه زندانی سیاسی به اتهام «ایراد ضربوجرح» شکایت کرده است.
کیوان اماموردی، شاکی این پرونده در حال حاضر به اتهام «فساد فیالارض» در زندان بهسر میبرد. او دانشآموخته باستانشناسی دانشگاه تهران و فعال گردشگری است که با آغاز جنبش میتو در ایران، از سوی برخی کاربران زن در شبکههای اجتماعی به نوشاندن مشروب مسموم و آزار جنسی در خانهاش متهم شد. پس از شکایت برخی از آزاردیدگان، پلیس امنیت او را بازداشت کرد.
بهنام محجوبی، یکی از دراویش نعمتاللهی بود که پیرامون واقعه گلستان هفتم بازداشت و نهایتا به دو سال زندان محکوم شد. آقای محجوبی در خرداد ۱۳۹۹ به دادسرای مقدس رفت و سپس برای اجرای حکم دو سال حبس خود به زندان اوین انتقال یافت. او در زندان مصائب بسیاری را متحمل شد؛ از خوراندن اجباری داروهای بیهویت تا انتقال اجباری به بیمارستان روانی. او سرانجام به دلیل مسمومیت دارویی جان خود را از دست داد. به گفته برخی از نزدیکان خانواده محجوبی «مرگ او به صورت عمدی بوده است.» سازمان زندانهای تهران علت فوت آقای محجوبی را «مصرف خودسرانه» دارو گزارش کرده اما به گواه زندانیان او به دارو دسترسی نداشته و بهداری دارو را به او داده است.
محمد ابوالحسنی، در مرداد ۱۳۹۸ با همراهی افرادی دیگر، با حضور در متروی تهران، شاخههای گل را به افراد حاضر در واگن هدیه دادند. این اقدام در جهت همراهی با سه تن از کنشگران حقوق زنان بود که همان ایام به زندان محکوم شده بودند. او مدتی بعد در قزوین بازداشت و به تهران منتقل شد. هفت متهم پرونده در آذر ۱۳۹۸ از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به احکام دو تا پنج سال زندان محکوم شدند. آقای ابوالحسنی در تاریخ ۱۸ بهمن ۹۹ با پایان محکومیت بابت این پرونده آزاد شد.
او در زندان به دلیل فعالیتهای خود با پرونده دیگری نیز روبهرو شده است. او در پرونده مشترک با دو زندانی سیاسی دیگر به نامهای آرشام رضایی و شکیلا منفرد بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» به ۱۵ ماه زندان محکوم شد. حکم او توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی افشاری صادر و از سوی شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر تهران تایید شده است.
سجاد شکری، در تاریخ ۱۶ شهریور ۱۳۹۹ در میدان انقلاب تهران بازداشت شد. او یک ماه بعد در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» و «تبلیغ علیه نظام» متهم شد. دادگاه نهایتا او را به چهار سال حبس تعزیری محکوم کرد که با اعمال ماده ۱۳۴، سه سال زندان برای او قابل اجرا است. او اکنون در بند ۸ زندان اوین محبوس است.
بازداشت کیوان اماموردی، متهم به «تجاوز»
به دنبال آغاز جنبش میتو توسط آزاردیدگان ایرانی، نام کیوان اماموردی بر زبانها افتاد. چند روز بعد کیوان امام توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. بر پایه گزارشات منتشرشده در رسانههای داخلی ایران، او به «برقراری رابطه جنسی» با ۵۰ دختر اقرار کرده اما موضوع «تجاوز» را انکار کرده است. بنا بر برخی از گزارشات دیگر داخلی، او متهم به «۳۰۰ مورد تجاوز جنسی طی ۱۰ سال شده است.» آقای اماموردی به «فساد فیالارض» متهم است.