۲۸ بهمن ۹۹ – وضعیت بهنام محجوبی مبهم است. بر پایه اطلاعاتی که منابع آگاه به اطلس زندانهای ایران دادهاند هر چند مسئولین درمانی در حوالی ساعت ۲ عصر امروز به وقت ایران، از خانواده آقای محجوبی خواستند که اجازه دهند به او خدمات درمانی (احتمالا عمل جراحی) ارائه شود، اما حوالی ساعت ۱:۳۰ عصر، یکی از کارکنان بیمارستان به خانواده گفته بود که آقای محجوبی علائم حیاتی ندارد. هنوز مشخص نیست که این اظهارات ضد و نقیض، تلاشی از سوی نیروهای امنیتی برای ایجاد ابهام و کم کردن تکانه خبر است، یا پزشکان دچار سردرگمی شدهاند و یا اینکه افراد حاضر در محل گفتههای کادر درمانی را به گونههای متفاوتی تفسیر کردهاند.
بر اساس امیدوارکنندهترین خبری که از طرف یکی از منابع به اطلس رسیده «بهنام محجوبی هنوز نفس میکشد، در کماست و کارایی ریههایش بسیار کم شده است.»
پیشتر منابع نزدیک به دراویش گنابادی گزارش داده بودند که بهنام محجوبی، درویش گنابادی محبوس در زندان اوین که ۲۵ بهمن ۹۹ در پی مسمومیت دارویی به بیمارستان لقمان تهران منتقل شده بود، به کما رفته و متعاقبا امروز ۲۸ بهمن ۹۹ درگذشته است. ابراهیم اللهبخشی، درویش گنابادی و از دوستان نزدیک آقای محجوبی با انتشار توییتی در صفحه شخصی خود نوشته بود: «منابع موثقی از مسئولان بیمارستان لقمان اطلاع دادهاند که بهنام محجوبی فوت کرده اما دستور دادهاند تا سه روز دستگاهها به صورت نمایشی به او وصل بماند.» او کمی بعد در توییت دیگری نوشت: «با همراهی مردم در داخل بیمارستان، بالاخره مادر توانست فرزندش را ببیند. تنفس سی درصد با دستگاه، علائم حیاتی صفر». سطح هوشیاری آقای محجوبی روز گذشته ۲۷ بهمن ۹۹ به عدد سه رسیده و کارایی ریههایش بسیار کم شده بود.
برخی از دراویش گنابادی، فعالان سیاسی و کنشگران حقوق بشر اکنون مقابل بیمارستان لقمان جویای وضعیت بهنام محجوبی هستند.
نرگس محمدی فعال حقوق بشر، که پیگیر وضعیت آقای محجوبی است، در فایلی صوتی به ایراناینترنشنال گفته است، هیچیک از اعضای خانواده اجازه ملاقات با بهنام محجوبی را نداشتهاند. به گفته این فعال حقوق بشر، او شب گذشته مطلع شده است طبق دستور کتبی دستگاه قضایی و امنیتی به بیمارستان لقمان، خانواده اجازه ملاقات و حتی رویت بهنام محجوبی را ندارند. با این حال، همزمان با انتشار این گزارش، برخی از منابع دراویش گنابادی در توییتر اطلاع دادهاند که مادر این زندانی دقایقی قبل فرزندش را دیده است.
آقای محجوبی در ماههای گذشته بارها به دلیل بیماری «پانیک اعصاب» به بیمارستان روانپزشکی رازی (امینآباد) منتقل شده و بارها در اعتراض به وضعیت نامناسب خود در زندان و محرومیت از خدمات درمانی موثر دست به اعتصاب غذا زده بود. به گفته علیرضا روشن، از منابع نزدیک به دراویش گنابادی «بهنام محجوبی گواهی عدم تحمل کیفر از پزشکی قانونی داشته اما با کارشکنی مسئولان قوه قضاییه به این گواهی اعتنایی نشده است.»
پیشتر یک منبع آگاه به پژوهشگر اطلس گفته بود، شرایط جسمانی بهنام بعد از انتقال به امینآباد به طرز محسوسی تغییر کرده و به نظر میرسد با مشکل حافظه، اختلال در تکلم و حافظه مواجه شده و در مکالمههای تلفنیمان مدام از برادر نداشتهاش صحبت میکند. او علیرغم مراجعه به پزشک بهداری و درخواست انتقال به بیمارستان، به مرکز درمانی خارج از زندان منتقل نشد.
بازداشت و محاکمه
بهنام محجوبی در جریان درگیری ماموران امنیتی و دراویش گنابادی در خیابان گلستان هفتم در بهمن ۱۳۹۶در پاسداران تهران بازداشت و پس از مدتی با قرار وثیقه از زندان آزاد شد. آقای محجوبی بعداً توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ماشاالله احمدزاده، به تحمل دو سال حبس تعزیری و دو سال ممنوعیت از عضویت در احزاب، گروهها و دستهجات سیاسی یا اجتماعی محکوم شد. او با وجود داشتن گواهی عدم تحمل کیفر از سوی پزشک معالج، در سیویکم خرداد ۹۹ برای اجرای حکم حبس روانه زندان اوین شد.