۲۳ فروردین ۹۹- سحرگاه امروز، شنبه ۲۳ فروردین ۹۹، مصطفی سلیمی در زندان سقز اعدام شد.
به گزارش اطلس زندانهای ایران، آقای سلیمی ۱۶ فروردین ۱۳۸۲ در خانه یکی از اقوام خود در شهر نهاوند، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. وی در سال ۱۳۸۴ از سوی شعبه یک دادگاه انقلاب شهر سقز به ریاست قاضی گودینی به اتهام «محاربه»، «سرقت مسلحانه» و «همکاری با حزب دموکرات کردستان ایران» به اعدام محکوم شد. این حکم در دیوان عالی کشور تأیید شد.
خودکشی فرزند مصطفی سلیمی
در سال ۱۳۹۷ فرزند ۲۰ ساله او خودکشی کرد. او برای پیگیری پرونده پدرش به شعبه ششم دادیاری سقز مراجعه کرده بود، اما چندین بار از این اتاق به آن اتاق فرستاده شده و پس از اعتراض با اهانتهای قاضی و تنی چند از پرسنل این شعبه مواجه شده بود. بر پایه این گزارش او را تهدید کرده بودند که وی را «از پنجره به بیرون پرت خواهند کرد». ساعتی پس از بازگشت به منزل او با خوردن چند قرص اقدام به خودکشی کرده و به بخش آیسییو بیمارستان امام خمینی سقز منتقل شده است. دو روز بعد به مصطفی سلیمی اجازه دادند که برای دقایقی فرزندش را که به کما رفته، از پشت شیشههای آیسییو ببیند.
فرار از زندان و بازداشت
پس از شیوع بیماری کرونا در کشور در تاریخ ۸ فروردین ۹۹ به همراه گروهی از زندانیانی که در اعتراض به عدم اعطای مرخصی با وجود شیوع ویروس کرونا دست به شورش زده بودند، از زندان فرار کرد و به اقلیم کردستان رفت. گفته میشود: «نیروهای اطلاعاتی اقلیم کردستان با حکومت ایران همکاری کرده و وی را به ایران بازگرداندهاند»