۲۲ فروردین ۹۹- ماموران زندان به خانواده مصطفی سلیمی اطلاع دادهاند که او بهزودی اعدام میشود.
به گزارش اطلس زندانهای ایران، مصطفی سلیمی زندانی سیاسی اهل کردستان که برای اتهاماتی از جمله «محاربه»، «سرقت مسلحانه» و «همکاری با حزب دموکرات کردستان ایران» به اعدام محکوم شده بود، در خطر اجرای این حکم قرار دارد.
یک منبع مطلع در خصوص این مسئله به پژوهشگران اطلس گفت: «مسئولان زندان سقز در تماسی تلفنی از خانواده آقای سلیمی خواستهاند که برای آخرین دیدار به زندان مراجعه کنند.» این منبع مطلع در ادامه اشاره داشته که «زندانی دیگری نیز برای اجرای حکم به سلول انفرادی انتقال یافته است.»
فرار از زندان
گروهی از زندانیان زندان سقز پس از شیوع ویروس کرونا در ایران و زندانهای این کشور، دست به شورش زدند و گروهی حدودا ۸۰ نفره به صورت موفق از زندان فرار کردند. آقای سلیمی نیز جز افرادی بود که در این اعتراضات موفق به خروج از زندان شده بود. او پس از خروج از زندان، از کشور نیز خارج شد و راهی اقلیم کردستان شد. گفته میشود «نیروهای اطلاعاتی اقلیم کردستان با حکومت ایران همکاری کرده و وی را به ایران بازگرداندهاند.»
دستگیری
مصطفی سلیمی در تاریخ ۱۶ فروردین ۸۲ از سوی ماموران اطلاعات دستگیر شد. آقای سلیمی ایام بازجویی خود در بازداشتگاههای اطلاعات سقز و سنندج پشت سر گذاشت. او پس از اتمام مراحل بازجویی به زندان گوهردشت تبعید شد. آقای سلیمی به طور کلی در طول ۱۶ سال گذشته علاوه بر بازداشتگاههای امنیتی، در زندان گوهردشت، سقز و سنندج نگهداری شده است. مصطفی سلیمی در این مدت دستکم چهار مرتبه در اعتراض به مواردی از جمله، صدور حکم اعدام، تبعید و عدم اعطای عفو دست به اعتصاب غذا زده بود.
صدور حکم
در سال ۱۳۸۴ از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب سقز به ریاست قاضی گودینی برای اتهامات «محاربه»، «سرقت مسلحانه» و «همکاری با حزب دموکرات کردستان ایران» به اعدام محکوم شد. دیوان عالی کشور در نهایت حکم اعدام او را تایید کرد.
خودکشی فرزند وی
فرزند آقای سلیمی پس از مراجعه به دادگستری و مواجه با بدرفتاری مسئولان این مجموعه دست به خودکشی زد. فرزند او بعد از اهانت از سوی قاضی و کارکنان دادگاه، به منزل بازگشت و با خوردن چند قرص اقدام به خودکشی کرد.