زندانیان سیاسی زندان رجاییشهر علی رغم تحولات اندک و کمدامنه روزهای اخیر همچنان در شرایط ایزوله محبوس هستند.
به گزارش اطلس زندانهای ایران، زندانیانی که به انفرادی منتقل شده بودند، بدون امضای برگه پایان اعتصاب غذا به بند بازگردانده شدهاند. به گفته یک منبع مطلع کماکان حدود ۱۵ تن از زندانیها در اعتصاب غذا هستند که از میان آنها سعید ماسوری، جعفر اقدامی و محمد بنازاده امیرخیزی آشکارا دچار ضعف شدهاند. اغلب لباسها و وسایل زندانیها به ایشان تحویل داده شده است، اما بعضی از وسایل شخصی مثل سیگار و کارت بانکی و وسایل عمومی مثل تلویزیون و فرش همچنان به زندانیان بازگردانده نشده است.
یک منبع مطلع دیگر به اطلس گفت: «شیوه انتقال و ایزوله زندانیها در سالهای اخیر بیسابقه بوده است. بیدقتی در تفتیش یا تعمد مسئولین به مفقود شدن کارتهای بانکی و آسیب دیدن وسایل منجر شده است. در برخی موارد عکسهای خانوادگی زندانیهای سیاسی در سطل آشغال به آنها تحویل داده شده است.»
روز شنبه ۲۱ مرداد ۱۳۹۶ دادیار ناظر بر زندان آقای حاجیمرادی و رئیس زندان آقای مردانی به بند زندانیان سیاسی رفتهاند. آقای مردانی در این روز به زندانیها گفته است که تحویل وسایلی مثل فرش، تلویزیون و یخچال منوط به موافقت «مقامات بالاتر» است.
همچنین از روز یکشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۶ امکان استفاده از هواخوری به زندانیهای سیاسی داده شده، اما همچنان دسترسی به فروشگاه بسیار محدود است. علاوه بر این داروهای بهداری در اختیار زندانیها قرار گرفته، اما داروهایی که از طریق بهداری برای زندانیها تجویز نشده، همچنان به آنها بازگردانده نشده است.
پیش از این اطلس گزارش داده بود که زندانیان سیاسی پس از انتقال دستهجمعی از سالن ۱۲ بند ۴ به سالن ۱۰ بند ۴ از دسترسی به امکانات اولیه مثل فروشگاه و بهرهمندی از حقوق قانونی مثل هواخوری منظم محروماند و از سوی مسئولین زندان رجاییشهر تحت فشار قرار گرفتهاند.
حداقل شش تن به نامهای سعید ماسوری، جعفر اقدامی، ابوالقاسم فولادوند، رضا اکبریمنفرد، حسن صادقی خرمدشتی و امیر قاضیانی به انفرادی منتقل شده بودند و چند تن دیگر از زندانیان سیاسی از جمله محمد بنازاده امیرخیزی و محمدعلی منصوری نیز در سالن ۱۰ اعتصاب غذا کرده بودند.
در روزهای ابتدایی زندانیان منتقلشده از گرفتن غذا امتناع میکردند و از آنجایی که مواد غذایی شخصی نیز در سالن وجود نداشته است، در روز اول فقط آب مینوشیدند و در روزهای بعد از محلولهای آب و نمک و شکر استفاده میکردند.
یک منبع مطلع دیگر در رابطه با وضعیت جدید بند سیاسی به اطلس گفته بود: «در سالن ۱۰ بند ۴ فضا به شدت امنیتی است، دوربین و دستگاه شنود در سالن و اتاقها نصب شده، اما زندانیها به آشپزخانه یا فروشگاه دسترسی ندارند. زندانی سالخوردهای را تصور کنید که نه حق خرید مایحتاج خود را از فروشگاه دارد، نه اجازه آشپزی دارد و مجبور است که از غذای بسیار بیکیفیت زندان که الزاما با رژیم غذایی او هم سازگاری ندارد تغذیه کند.»
خانواده یکی از زندانیها ضمن شرح نگرانیهای خود از وضعیت جدید به اطلس گفته بود: «به نظر میرسد که دستگاه امنیتی قضائی حکومت ایران تلاش میکند که با بالا بردن کنترل، شرایط بازداشتگاههای امنیتی و با کاهش خدمات، شرایط اردوگاهی را شبیهسازی کند. مسئولین امنیتی قضائی عزم خود را برای تحلیل قوای زندانیان سیاسی از طریق تهدید سلامتی ایشان جزم کردهاند.»