۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۰ – پرونده محمد ابوالحسنی و سجاد شکری روز ۱۳ اردیبهشت در دادسرا بررسی خواهد شد. بهنام محجوبی متهم دیگر این پرونده است که در اسفند ۹۹ جان خود را از دست داد. آن‌ها با شکایت کیوان امام‌وردی به «ضرب‌وجرح» متهم شده‌اند.
به گفته منابع آگاه به اطلس زندان‌های ایران، علت تشکیل این پرونده درگیری میان کیوان امام‌وردی، زندانی متهم به «تجاوز جنسی» و زندانیان سیاسی بوده است. این درگیری در تاریخ ۹ دی ۹۹ در بند ۸ زندان اوین رخ داده بود. گفته می‌شود دلیل آن، پیگیری زندانیان سیاسی برای انتقال کیوان امام‌وردی از بند ۸ به مکانی دیگر بوده است. زندانیان معترض به نگه‌داری کیوان امام در بند ۸، با استناد به موضوع عدم تفکیک متهمان بر اساس ارتکابات، خواهان انتقال این زندانی به مکانی دیگری بوده‌اند. آقای امام‌وردی که نسبت به اقدامات زندانیان سیاسی خرسند نبوده، با سه تن از آن‌ها از جمله بهنام محجوبی، محمد ابوالحسنی و سجاد شکری وارد مشاجره شده که متعاقب این کشمکش لفظی، درگیری فیزیکی رخ داده بود. کیوان امام‌وردی از این سه زندانی سیاسی به اتهام «ایراد ضرب‌وجرح» شکایت کرده و روز بعد شعبه سوم دادسرای امنیت به این پرونده رسیدگی خواهد کرد.
محمد ابوالحسنی در این‌باره به اطلس زندان‌های ایران گفته است: «درخواست ما به‌حق بود، ما نمی‌خواستیم کیوان امام به عنوان یک متجاوز در بین ما باشد، او باید به قزل‌حصار منتقل می‌شد نه اوین. سرانجام حرف‌های رکیک خود کیوان امام موجب درگیری فیزیکی شد.»
بهنام محجوبی
بهنام محجوبی یکی از دراویش نعمت‌اللهی بود که پیرامون واقعه گلستان هفتم بازداشت و نهایتا به دو سال زندان محکوم شد. آقای محجوبی در خرداد ۹۹ به دادسرای مقدس رفت و سپس برای اجرای حکم دو سال حبس خود به زندان اوین انتقال یافت. او در زندان مصائب بسیاری را متحمل شد؛ از خوراندن اجباری داروهای بی‌هویت تا انتقال اجباری به بیمارستان روانی. او سرانجام به دلیل مسمومیت دارویی جان خود را از دست داد. به گفته برخی از نزدیکان خانواده محجوبی، «مرگ او به صورت عمدی بوده است.» سازمان زندان‌های تهران علت فوت آقای محجوبی را «مصرف خودسرانه» دارو گزارش کرده اما به گواه زندانیان او به دارو دسترسی نداشته و بهداری دارو را به او داده است.
محمد ابوالحسنی
محمد ابوالحسنی در مردادماه ۱۳۹۸ با همراهی افرادی دیگر، با حضور در متروی تهران، شاخه‌های گل را به افراد حاضر در واگن هدیه دادند. این اقدام در جهت همراهی با سه تن از کنشگران حقوق زنان بود که همان ایام به زندان محکوم شده بودند. او مدتی بعد در قزوین بازداشت و به تهران منتقل شد. هفت متهم پرونده در آذر ۹۸ از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به احکام دو تا پنج سال زندان محکوم شدند. آقای ابوالحسنی در تاریخ ۱۸ بهمن ۹۹ با پایان محکومیت بابت این پرونده آزاد شد.
او در زندان به دلیل فعالیت‌های خود با پرونده دیگری نیز روبه‌رو شده است. او در پرونده مشترک با دو زندانی سیاسی دیگر به نام‌های آرشام رضایی و شکیلا منفرد بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» به ۱۵ ماه زندان محکوم شد. حکم او توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی افشاری صادر و از سوی شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر تهران تایید شده است.
سجاد شکری
در تاریخ ۱۶ شهریور ۹۹ در میدان انقلاب تهران بازداشت شد. سجاد شکری یک ماه بعد در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» و «تبلیغ علیه نظام» متهم شد. دادگاه نهایتا او را به چهار سال حبس تعزیری محکوم کرد که با اعمال ماده ۱۳۴، سه سال زندان برای او قابل اجرا است. او اکنون در بند ۸ زندان اوین محبوس است.
بازداشت کیوان امام‌وردی، متهم به «تجاوز»
به دنبال آغاز جنبش می‌تو توسط آزاردیدگان ایرانی، نام کیوان امام‌وردی بر زبان‌ها افتاد. چند روز بعد کیوان امام توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. بر پایه گزارشات منتشرشده در رسانه‌های داخلی ایران، او به «برقراری رابطه جنسی» با ۵۰ دختر اقرار کرده اما موضوع «تجاوز» را انکار کرده است. بنا بر برخی از گزارشات دیگر داخلی، او متهم به «۳۰۰ مورد تجاوز جنسی طی ۱۰ سال شده است.» آقای امام‌وردی به «افساد فی الارض» متهم است.
