۷ مرداد ۱۳۹۹- شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر به ریاست قاضی احمد زرگر، کیوان صمیمی، فعال ملی مذهبی و سردبیر نشریه ایران فردا را به سه سال حبس تعزیری محکوم کرده است. آقای صمیمی رأی دادگاه را ناعادلانه دانسته و از آن به شدت انتقاد کرده و نوشته است: «عاقبت مشی شما به براندازی و نابودی کشور و البته خودتان منجر خواهد شد»
به گزارش اطلس زندانهای ایران، آقای صمیمی در تاریخ ۱۱ اردیبهشتماه ۹۸ در تجمع کارگری مقابل ساختمان مجلس شورای اسلامی بازداشت و پس از یکماه و نیم در تاریخ ۲۷ خردادماه ۹۸ با قرار وثیقه از زندان آزاد شده بود. او سپس در دادگاهی غیابی به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. آقای صمیمی درمورد صدور این حکم پیشتر توضیحدادهبود: «در حکم غیابیِ صادره نوشته شدهاست که بهدلایل زیر، مورد رصد و سپس شناسایی مأموران قرارگرفتم و نهایتاً در سال ۹۸ دستگیر شدم. و اما دلایل : تشکیل حزب غیرقانونی آزادی مردم ایران [ البته در ۲۲ سال پیش! ]، سردبیری نشریه گروهک ایران فردا [ البته وزارت اطلاعات، ارشاد اسلامی، قوه قضائیه،… مجوّز ماهنامهی ایران فردا را صادر کردهاند! ]، بارگذاری مطالبی همسو با شیطان بزرگ، در فضای مجازی، سخنرانی و تحریک مخاطبین، حمایت از زندانیان سیاسی. فعالیت در تجمع غیرقانونی روز کارگر.»
پس از اعتراض آقای صمیمی به حکم غیابی، در تاریخ ۲۹ اردیبهشت ۹۹ جلسه دادگاه در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب با حضور او و وکیلش برگزار شد. در این جلسه حکم زندان آقای صمیمی به سه سال زندان کاهش یافت و اینک همین حکم در دادگاه تجدیدنظر نیز تأیید شده است.
بیشتر بخوانید:
انتفاد تند صمیمی از قاضی دادگاه تجدید نظر: «زرگر آبروی خود را برد. عاقبت این مشی براندازی است.»
آقای صمیمی در کانال تلگرام خود خبر محکومیت خود را تأیید کرده و از قاضی زرگر و دستگاه قضایی و امنیتی به شدت انتقاد کرده است. او روند رسیدگی به پرونده خود را ناعادلانه دانسته و نوشته است:
«بالاخره این بازی به پایان رسید.
قاضی سیداحمد زرگر که از ۴۰ سال پیش برخوردهای تندش با حقجویان زبانزد بوده و هست، رأی قطعی صادر کرد که سه سال دیگر به زندان بروم. حکومتی که ادعا میکرد خدمتگزار مستضعفین است، با حضور یک روزنامهنگار قدیمی در تجمع کارگران و زحمتکشان اینگونه برخورد میکند. زرگر رئیس شعبه ۳۶ تجدیدنظر باز هم با تکرار خروج از عدالت، بیش از پیش آبروی خود را برد. او در جلسهای یکطرفه و درحالی که متهم و وکیل حضور نداشتند، از بازجویان امنیتی دعوت به حضور کرد تا عملاً اطاعت محض خود از تندروهایی که کشور را به این روز انداختهاند را بار دیگر ثابت کند. زرگر و سایر بندگان قدرت همانند اسلافشان در طول تاریخ نشان دادهاند که به بندهگی خداوند و حق اعتقاد ندارند، بلکه خدایشان «زر و زور» است که با بهرهگیری از «تزویر» به اطاعتش مشغولند. ما فعالان ملیمذهبی ۴۰ سال است که به مشرکین میگوییم و من نیز به بازجوی تندرو در زمان بازداشت بارها گفتم برو به رؤسای خودت بگو که عاقبت مشی شما به براندازی و نابودی کشور و البته خودتان منجر خواهدشد و ننگی ابدی را در تاریخ بهنام خود ثبت میکنید.
من آنچه شرط بلاغ است با تو میگویم
تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال.
بهخاطر جلوگیری از ملال و عصبانیتی که دورویان حکومتی از سخنانم عارضشان شده و میشود، هیچوقت از گفتن حق منصرف نشدهام و پس از کشیدن این سه سال هم چنانچه زنده بمانم، منصرف نخواهمشد. در میهنمان بسیار بودند و هستند کسانی که بهخاطر حرکت بهسمت طاووس عدالت و آزادی، جور سختیهای بهدست آوردن آنرا کشیدهاند. ما نیز بهعنوان جویندگان حقوق مردم و بهویژه فرودستان، راه آنان را ادامه خواهیمداد.
میدانم که :
در این بازار اگر سود است با درویش خرسند است
خدایا منعمم گردان به درویشی و خرسندی.»
زرگر رئیس شعبه ۳۶ تجدیدنظر باز هم با تکرار خروج از عدالت، بیش از پیش آبروی خود را برد. او در جلسهای یکطرفه و درحالی که متهم و وکیل حضور نداشتند، از بازجویان امنیتی دعوت به حضور کرد تا عملاً اطاعت محض خود از تندروهایی که کشور را به این روز انداختهاند را بار دیگر ثابت کند.
کیوان صمیمی کیست؟
آقای صمیمی فعال سیاسی و اجتماعی و سردبیر نشریه ایران فردا است. او پیشتر نیز مدیرمسئول نشریه تعطیل شده نامه بود. کیوان صمیمی فارغ التحصیل دانشگاه شریف است و در گروههایی مثل کمیته پیگیری بازداشتهای خودسرانه و شورای ملی صلح حضور داشته است. او از دهه ۴۰ شمسی در فعالیتهای سیاسی مشارکت داشتهاست. و سه بار در سالهای ۴۴، ۵۱ و ۵۴ بازداشت شده است. او در آخرین بازداشت خود پیش از انقلاب به همراه برادرش ساسان صمیمی بازداشت شد. برادرش در دادگاه به اعدام و او به ۱۱ سال زندان محکوم شد. برادرش ۴ بهمن ۵۴ اعدام شد و او در دیماه ۵۷ در زمان نخست وزیری شاپور بختیار از زندان آزاد شد. برادر دیگر آقای صمیمی به نام کامران در سال ۱۳۶۱ توسط حکومت جمهوری اسلامی اعدام شد. در جریان جنبش سبز زندانی شد. او پیش از انقلاب عضو سازمان مجاهدین بود. برادرانش در پیش و پس از انقلاب اعدام شدهاند.
بازداشت سال ۱۳۸۸
یک روز پس از برگزاری انتخابات ۸۸ بازداشت شد. او برای هفت ماه در بند ۲۰۹ اوین محبوس بود و بخش زیادی از این دوره را در سلول انفرادی گذارند. او ۱۵ تیرماه ۱۳۸۹ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به اتهامات «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» محاکمه و به شش سال حبس و محرومیت دائم از فعالیتهای سیاسی و اجتماعی و فرهنگی محکوم شد. شعبه ۵۴ دادگاه تجدید نظر حکم شش سال حبس را تایید کرد، اما مجازات تکمیلی محرومیت را به ۱۵ سال کاهش داد. او ۲۶ اردیبشت ۹۴ با پایان دوره محکومیتش از زندان آزاد شد.