۱۴ دی ۱۴۰۱- الهام مدرسی، زندانی محبوس در زندان کچوئی کرج و یکی از بازداشت‌شدگان خیزش ۱۴۰۱، به‌علت وضعیت وخیم جسمی، عدم رسیدگی پزشکی و تداوم بازداشت و بلاتکلیفی در این زندان دست به اعتصاب غذای خشک زد.
به گفته یک منبع مطلع به اطلس زندان‌های ایران، الهام مدرسی به‌رغم مبتلا بودن بیماری کبد و التهاب کلیه، از روز سه‌شنبه، ۱۲دی۱۴۰۱ در زندان کچوئی کرج اعتصاب غذای خشک خود را آغاز کرده است. خواهر الهام مدرسی نیز با انتشار پستی در صفحه اینستاگرام خود اطلاع داده است که ماموران زندان یک روز پس از شروع اعتصاب غذای خواهرش، برای تحت فشار گذاشتن الهام مدرسی، او را مورد ضرب‌وشتم قرار داده و امکان تماس تلفنییش را با خارج از زندان قطع کرده‌اند.
منبعی که با اطلس گفتوگو کرده است، می‌گوید، الهام مدرسی داری بیماری کبدی PSC و التهاب کلیه است و به آزمایش‌های دوره‌ای و ماهیانه برای کنترل بیماری خود نیاز دارد؛ اما با دستور بازپرس پرونده از رسیدگی پزشکی به او و اعزامش به مراکز درمانی خارج از زندان مخالفت می‌شود. این درحالی است که پزشکان بیمارستان رجایی‌شهر وخامت حال الهام مدرسی را از طریق آزمایشات انجام شده تایید کرده‌اند.
این منبع آگاه اشاره کرد تاکنون قرار بازداشت موقت الهام مدرسی برای سومین بار تمدید شده و او و خانواده‌اش تحت فشار شدید نهادهای امنیتی قرار دارند. خانم مدرسی در فایل صوتی که پیش‌تر منتشر کرده بود به وضعیت بد جسمی و روحی خود اشاره کرده و گفته بود در زندان کمترین توجهی به زندانیان نمی‌شود، زندان دارای آب و غذای بدکیفیتی است و از رسیدگی پزشکی محروم است. همچنین دکتر عمومی زندان توانایی تشخیص بیماری و تجویز دارو را ندارد و به او مولتی ویتامین پیشنهاد کرده، درحالی‌که مولتی ویتامین برای بالارفتن آنزیم کبدش بسیار مضر است.
الهام مدرسی، نقاش ۳۳ ساله اهل سنندج و ساکن کرج است. او صبح روز چهارشنبه ۱۱ آبان۱۴۰۱، توسط هفت مامور اطلاعات کرج (۶مرد و یک زن) بدون ارائه حکم قضایی در منزل خانوادگی خود بازداشت شد. یک منبع آگاه در این خصوص به پژوهشگر اطلس گفت، ماموران امنیتی از قبل تمام دوربین‌های اطراف منزل خانواده مدرسی را از کار انداخته و سپس با ورود به خانه آنها، الهام مدرسی را بازداشت کردند. این منبع آگاه همچنین افزود، مادر خانم مدرسی ابتدا از بازداشت دخترش ممانعت کرده؛ اما ماموران امنیتی بر روی او سلاح کشیده و اسلحه را روی سرش نگه داشته‌اند و زمانی که الهام مدرسی گفته است که «با شما می‌آیم»، مادرش را رها کرده‌اند.
الهام مدرسی بعد از بازداشت ابتدا به بازداشتگاه اطلاعات پردیس کرج منتقل و پس از چهار روز به زندان کچوئی منتقل شده است. به گفته این منبع مطلع، بازجویی از خانم مدرسی در زندان کچوئی کرج نیز باوجود وضعیت وخیم جسمی او ادامه داشته است. در یکی از جلسات بازجویی، به‌دلیل تداوم فشار بر این زندان کُرد، وضعیت جسمی او ناپایدار شده؛ اما بازجویان بی‌توجه به شرایط الهام مدرسی و نیاز این زندانی به خدمات پزشکی، او را کشان‌کشان به سلولش انتقال داده‌اند. در یک جلسه بازجویی دیگر نیز خانم مدرسی دچار خون‌ریزی داخلی شده و به‌رغم انتقال او به بیمارستانی خارج از زندان، بدون تکمیل روند درمان به زندان بازگردانده شده است. بازجویان همچنین با آگاهی به وابستگی عاطفی الهام مدرسی به برادرش، برای تحت فشار گذاشتنش، به او گفته‌اند: «برادرت در اتاق بغلی تحت شکنجه شدید است» و در مورد دیگری تهدید کرده‌اند که «برادرت را با ماشین زیر می‌گیرم.»
همچنین طی مدت بازداشت الهام مدرسی، به‌رغم مراجعه متعدد خانواده او به نهادهای امنیتی و قضایی استان البرز و زندان کچوئی کرج، مسئولین از پاسخ‌گویی شفاف به آنها خودداری کرده‌اند. به گفته منبعی که با اطلس گفتوگو کرده است، الهام مدرسی از زمان بازداشت از دسترسی وکیل تعیینی محروم بوده و حتی اجازه داشتن وکیل تسخیری نیز نداشته است.
با افزایش نگرانی‌ها درباره سرنوشت الهام مدرسی در زندان کچوئی، ناتالیا گوله از اعضای مجلس سنای فرانسه، ۲۸آذر۱۴۰۱، کفالت سیاسی او را برعهده گرفت. ناتالیا گوله همچنین با انتشار در توییتی در حساب کاربری خود به نقل از خواهر الهام مدرسی خبر داده است که بازجوی این زندانی که با نام مظاهری از او یاد شده، «حتی قوانین اسلامی را رعایت نمی‌کند و به الهام اجازه دفاعیه کتبی نمی‌دهد و او را تهدید می‌کند».
از اواخر شهریور۱۴۰۱ و در پی به قتل رسیدن «ژینا امینی»، صدها شهر ایران صحنه اعتراضات ضدحکومتی شهروندان ایرانی است. طی این مدت نیروهای امنیتی بیش از ۱۸ هزار شهروند معترض را بازداشت کرده‌اند و ده‌ها نفر به احکام اعدام، زندان، شلاق و محرومیت‌های اجتماعی محکوم شده‌اند. بر اساس گزارش‌های متعدد رسیده به اطلس زندان‌های ایران، شماری از شهروندان بازداشت‌شده طی این مدت، چه در جریان بازداشت و چه پس از آن مورد ضرب‌وجرح و آزارهای جسمی و روانی قرار گرفته‌اند و در دادگاه‌های برگزار شده برای بازداشت‌شدگان نیز اصول اولیه آیین دادرسی عادلانه رعایت نشده است.
