۲۰ آبان ۱۴۰۱-
سارا شمسایی، نقاش و گرافیست ساکن تهران، به‌رغم بیماری و وضعیت نامناسب جسمی کماکان در بند ۲۰۹ زندان اوین محبوس است.
به گفته یک منبع مطلع به اطلس زندان‌های ایران، سارا شمسایی مبتلا به بیماری دیابت است. او در حالی دومین ماه از بازداشت خود را سپری می‌کند که پیش از دستگیری به دلیل انجام عمل جراحی در حال گذراندن دوران نقاهت خود بوده است. تداوم بازداشت و بلاتکلیفی سارا شمسایی در بند ۲۰۹ زندان اوین و عدم پاسخگویی شفاف نهادهای قضایی و امنیتی به خانواده او، نگرانی‌ها درباره سلامتی خانم شمسایی را تشدید کرده است.
سارا شمسایی در تاریخ ۴مهر۱۴۰۱ در منزل خانوادگی خود دستگیر و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات در زندان اوین منتقل شد. او از زمان دستگیری از حق ملاقات با خانواده محروم و تماس‌های تلفنی‌اش نیز از ابتدا با محدودیت روبه‌رو بوده است. یک منبع مطلع نزدیک به خانواده شمسایی به اطلس زندان‌های ایران گفت، بازجویان با ایجاد فضای ارعاب و همچنین با قول مکرر آزادی خانواده را مجبور به سکوت کرده‌اند و دادسرا نیر چند بار به خانواده شمسایی وعده داده است که او به‌زودی آزاد خواهد شد.
به‌رغم گذشت دو ماه از بازداشت سارا شمسایی، او همچنان بدون حق دسترسی به وکیل با قرار بازداشت موقت تحت نظر وزارت اطلاعات قرار دارد. منبع مطلعی که با اطلس زندان‌های ایران گفت‌وگو کرده است به اطلس می‌گوید: «خانوادهٔ سارا بارها پیگیر شده‌اند که اتهام او چیست و چرا بازداشت شده است اما نه دادسرا و نه وزارت اطلاعات پاسخ صریحی به آن‌ها نداده‌اند.»
«سارا سال‌هاست برای کنترل و درمان بیماری‌اش داروهای متعددی مصرف می‌کند و غالبا اضطراب موجب تشدید بیماری او می‌شود.» این را یکی از نزدیکان او به اطلس گفت و در ادامه افزود خانم شمسایی مدتی قبل از بازداشت به دلیل تشدید بیماری از ناحیه کلیه تحت عمل جراحی قرار گرفته بود که قبل از پایان دوران نقاهتش بازداشت شد. سارا شمسایی از زمان بازداشت تنها امکان چند تماس تلفنی کوتاه با خانواده‌اش را داشته است.
سارا شمسایی متولد ۱۳۶۹ و ساکن تهران است. او همزمان با اعتراضات ضدحکومتی که پس از کشته شدن «مهسا امینی» آغاز شد، در تهران بازداشت شد.
قتل مهسا امینی سرآغاز اعتراضات سراسری شهریور ۱۴۰۱ در ایران شد. در ابتدا اعتراضات پراکنده با همراهی مخالفان حجاب اجباری در چند شهر و فضای مجازی شکل گرفت، اما سپس در چند روز پیاپی ده‌ها شهر ایران به صحنه درگیری میان مخالفان و نیروهای امنیتی بدل شد. معترضان در این تظاهرات دو خواست اصلی آزادی پوشش و براندازی جمهوری اسلامی را مطرح می‌کردند. سویه فمینیستی این اعتراضات باعث شد تا این کارزار در سطح بین‌المللی مورد توجه قرار بگیرد.
