۲۱ مرداد ۹۹ – نسرین ستوده، فعال حقوق بشر زندانی، از روز ۲۱ مردادماه ۹۹ در اعتراض به «بی‌جواب ماندن کلیه مکاتبات» زندانیان سیاسی جهت مطالبه حقوق قانونی خود در راستای درخواست آزادی، اعتصاب غذا کرده است.
به گزارش اطلس زندانهای ایران در این نامه که توسط رضا خندان، همسر خانم ستوده در صفحه فیسبوک منتشر شده آمده است: «بسیاری از زندانیان هم اکنون مشمول آزادی مشروط اند و بسیاری از آنان با اعمال قانون جدید آزاد می‌شوند اما با زندانیان به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی قانونی وجود ندارد و هیچیک از آنان حق برخورداری از هیچ روزنه‌ی قانونی را ندارند. مکاتبات زندانیان برای یافتن راه‌های قانونی تنفسی بی‌پاسخ مانده است.»
نسرین ستوده در بخش دیگری از نامه خود می نویسد: «در میانه‌ی بحران کرونا که ایران و جهان را در برگرفته است، شرایط زندانیان سیاسی چنان سخت و دشوار شده است که ادامه‌ی حبس با این شرایط ظالمانه غیرممکن شده است.»
در اسفندماه سال گذشته و به دنبال شیوع ویروس کرونا در کشور، رئیس قوه قضائیه با صدور بخشنامه‌ای خواستار اعطاء مرخصی به زندانیان با محکومیت کمتر از ۵ سال شده بود و در همین راستا، تعدادی از زندانیان آزاد و یا برای مدتی با درخواست مرخصی آنان موافقت شد. اما این بخشنامه شامل تعداد دیگری از زندانیان عادی، سیاسی، عقیدتی و فعالین محیط زیستی دربند، نشده و خانواده این زندانیان به شدت نگران ابتلاء عزیزان خود به این بیماری خطرناک هستند.
پیش از این خانم ستوده در ۲۷ اسفند ماه سال گذشته در اعتراض به همین موارد، دست به اعتصاب غذای مشابه زده بود. اطلس زندانیان ایران در ۱۹ مردادماه گزارش داده بود که اکثر محبوسین اندرزگاه ۸ زندان اوین به کرونا مبتلا شده اند. از جمله این افراد امیرسالار داوودی، جعفر عظیم زاده، اسماعیل عبدی بودند که به دلیل شرایط بد جسمی در بهداری بستری شدند.
از روز گذشته نیز به دنبال شیوع بیماری کرونا در زندان اوین، زندانیان سیاسی بند ۸ زندان اوین در حیاط زندان تحصن کردند. به گزارش اطلس زندانهای ایران، در پی شیوع همه گیری علائم کرونا در بین زندانیان بند ٨ اوین تهران از دیروز دوشنبه ۲۱ مرداد ۱۳۹۹ ، ۲۷ زندانی سیاسی با تحصن و بست نشینی در حیاط این زندان خواستار رسیدگی فوری به شرایط وخیم پیش آمده در این اندرزگاه شدند.
“بهنام شیخی سامانلو ، حمید منافی نظرلو، علیرضا فرشی دیزج یکان ، بهنام محجوبی، مصیب رئیس یگانه، امین لقایی، اصغر شیری، روح الله خضری، آسبین جعفریان، بهنام موسیوند، صبحان ایمانی، سینا سالک، امیررضا محمودی، حسین محمودی، محمود علی نقی، یاسین جمالی، بهروز سلطانلو، منوچهر بلوریان، آرش شیرزادی، احمد فارسی، محسن فرید، سید مهدی مصطفوی، علیرضا خسروجربی، امیر حسین میرخلیلی، مرتضی کریمی، مرتضی پورعلی و محمد هادی مهرانی” ۲۷ زندانی معترضی هستند که در تحصن دیروز خواستار رسیدگی به وضع موجود شدند.
برای مشاهده نمایه نسرین ستوده روی تصویر کلیک کنید
نسرین ستوده کیست؟
نسرین ستوده لنگرودی از سرشناس‌ترین وکلای حقوق بشری است. نسرین ستوده از اوایل دهه ۷۰ در هیات نویسنده با مطبوعات مختلف همکاری کرده و از اوایل دهه ۸۰ به عنوان وکیل در پرونده‌های سیاسی و حقوق بشری متعددی حضور داشته است. از جمله جوایز حقوق بشری که تاکنون دریافت کرده، می‌توان به ساخاروف اتحادیه اروپا و انجمن قلم آمریکا اشاره کرد. او بارها بازداشت شده است آخرین بار او در تاریخ ۲۳ خرداد ۹۷ یازداشت و روانه زندان شد. خانم ستوده در دادگاه انقلاب تهران توسط قاضی مقیسه در مجموع به ۳۸ سال زندان با ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم شد که از این میزان پس از اعمال ماده ۱۳۴ هفده سال آن قابلیت اجرائی خواهد داشت.
متن نامه خانم ستوده
فعالان حقوق بشر؛ در میانه‌ی بحران کرونا که ایران و جهان را در برگرفته است شرایط زندانیان سیاسی چنان سخت و دشوار شده است که ادامه‌ی حبس با این شرایط ظالمانه غیرممکن شده است. پرونده‌ی محکومان سیاسی با اتهام‌های غیرقابل باور جاسوسی، افساد فی‌الارض، اقدام علیه امنیت کشور، فساد و فحشا و تشکیل گروه غیرقانونی کانال تلگرامی که می‌توانند تا ده سال حبس و یا حکم اعدام به همراه داشته باشد تشکیل می‌شود. بسیاری از متهمان از بدو تشکیل پرونده تا پایان صدور حکم، از داشتن وکیل مستقل یا ارتباط آزادانه با وکیل خود محروم باقی می‌مانند. قضات دادگاه انقلاب بی پروا و مکررا به متهمان سیاسی اظهار می‌دارند که صرفا برپایه‌ی گزارش نهادهای اطلاعاتی و امنیتی حکم صادر می‌کنند و بازجو در بدو دستگیری متهمان پیشاپیش حکم قضایی را به آنان می‌گوید. وکلایی که مورد غضب قضات دادگاه انقلاب قرار می‌گیرند روانه زندان می‌شوند. برای متهمانی که ناباورانه با اتهام‌های سنگین روبرو شده‌اند، اشد مجازات و در مواردی نیز بیش از اشد مجازات، حکم صادر می‌شود؛ سپس زندانی سیاسی که حکم‌اش تحت چنین شرایط ناعادلانه‌ای صادر شده است ناباورانه به امید راه قانونی می‌نشیند.
دادگاه تجدید نظر، آزادی مشروط، تعلیق مجازات، تعویق اجرای حکم و قانون جدیدی که تاکید بر صدور حداقل حکم دارد نوید داده شده است، اما در برخوردهایی فراقانونی استفاده از همه‌ی این حقوق قانونی به نظر بازجویان موکول می‌شود و آخرین درها به روی زندانیان سیاسی بسته می‌شود. بسیاری از زندانیان هم اکنون مشمول آزادی مشروط اند و بسیاری از آنان با اعمال قانون جدید آزاد می‌شوند اما با زندانیان به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی قانونی وجود ندارد و هیچیک از آنان حق برخورداری از هیچ روزنه‌ی قانونی را ندارند. مکاتبات زندانیان برای یافتن راه‌های قانونی تنفسی بی‌پاسخ مانده است.
با بی‌جواب ماندن کلیه مکاتبات و با درخواست آزادی زندانیان سیاسی، دست به اعتصاب غذا می‌زنم.
به امید استقرار عدالت در سرزمین‌ام، ایران زمین.
اوین – نسرین ستوده
۲۱ مرداد ۹۹
