۷ آذر ۱۴۰۲
برپایه خبرهای رسیده به اطلس زندان‌های ایران، محمدرضا کامرانی‌نژاد، فعال سیاسی و شهروند ۳۶ ساله ساکن تهران، روز دوشنبه ۶ آذر ۱۴۰۲ پس از انجام آخرین دفاع در شعبه سوم دادسرای ناحیه ۳۳ تهران، مجموعا با سپردن قرار وثیقه سه میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومانی، به‌صورت موقت آزاد شد.
یک منبع مطلع از وضعیت این فعال سیاسی درباره اتهامات انتسابی به محمدرضا کامرانی‌نژاد و میزان صدور وثیقه برای او به اطلس زندان‌های ایران گفت: «محمدرضا روز دوشنبه، برای دفاع آخر نسبت به اتهامات انتسابیِ تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور به شعبه سوم دادسرای اوین مراجعه کرد که در آنجا با دو اتهام دیگر تحت عنوان عضویت در گروه‌های تگرامی معاند و توهین به مقدسات مواجه شد».
به‌گفته این منبع، دادسرا برای محمدرضا کامرانی‌نژاد، بابت اتهام «عضویت در گروه‌های تگرامی معاند» مبلغ یک میلیارد تومان و بابت اتهام «توهین به مقدسات»، ۵۰۰ میلیون تومان قرار وثیقه صادر کرده و از این بابت این شهروند در دادسرای امنیت اوین بازداشت و پس از سپردن قرار وثیقه مجددا آزاد شده است.
کامرانی نژاد، که در ماه‌های اخیر بابت اتهامات «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور و فعالیت تبلیغی علیه نظام» در بازداشت بود، روز ۲۸ آبان ۱۴۰۲ با تودیع وثیقه دو میلیارد تومانی از زندان اوین آزاد شد.
انتساب اتهامات جدید به این فعال سیاسی در حالی است که او به‌دنبال عفو شماری از بازداشت‌شدگان خیزش سراسری زن، زندگی، آزادی، در اسفند ۱۴۰۱ از زندان آزاد و پرونده او مختومه اعلام شده بود. این فعال سیاسی اما بخش‌نامه عفو قوه قضائیه را «نمایشی» خوانده بود و همچنین، در طول دوران بازداشت، حاضر به امضای توبه‌نامه نشده بود.
محمدرضا کامرانی‌نژاد، نخستین بار در چهارم آذر ۱۴۰۱ و در جریان خیزش سراسری زن، زندگی، آزادی، در محله چیتگر تهران به‌دست مأموران امنیتی بازداشت شد و بیش از سه ماه در زندان تهران بزرگ (فشافویه) در بازداشت موقت به‌سر بُرد.
این شهروند بار دیگر در تاریخ ۱۳ شهریور ماه ۱۴۰۲، با یورش ماموران اطلاعات سپاه پاسداران، در منزل شخصی خود بازداشت و به بازداشتگاه این نهاد امنیتی در زندان اوین، موسوم به «بند ۲ الف» منتقل شد. محمدرضا کامرانی‌نژاد در طی دوران بازداشت، در اعتراض به عدم برخورداری از حق دسترسی به وکیل، به مدت یک هفته دست به اعتصاب غذا زده بود.
