۱۳ بهمن ۱۳۹۹ – محمد نوری‌زاد، زندانی سیاسی سرشناس ایرانی از شورای حقوق بشر سازمان ملل خواسته است که رفتار ضد حقوق بشری جمهوری اسلامی در مورد او و دیگر زندانیان سیاسی و بیگناه را محکوم کنند.
به گزارش اطلس زندانهای ایران، آقای نوری‌زاد با صدور نامه‌ای خطاب به ریاست این شورا با اشاره به بیماری خود نوشته‌است: « طبق نظر متخصصان قلب پزشکی قانونی، اکنون می‌بایست از زندان آزاد و پیگیر معالجات خود می‌بودم، چراکه من علاوه بر اینکه بیماری دیابتیک هستم، ۴ استنت(فنر) و دو گرفتگی جدید در رگهای قلب خود دارم.» این زندانی سیاسی از مخالفت وزارت اطلاعات و قوه قضائیه با درمان او در خارج از زندان انتقاد کرده و نوشته است:« وزارت اطلاعات و دستگاه قضایی بی‌اعتنا به نظر رسمی پزشکی قانونیِ مورد قبول خود، همچنان برحضور من در زندان پافشاری می‌کنند.»
متن کامل این نامه که در اختیار پژوهشگر اطلس زندانهای ایران قرار گرفته را در ادامه بخوانید:
ریاست محترم شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد
با سلام و احترام،
من، محمد نوری‌زاد، زندانی سیاسی زندان اوین، طبق نظر متخصصان قلب پزشکی قانونی، اکنون می‌بایست از زندان آزاد و پیگیر معالجات خود می‌بودم، چراکه من علاوه بر اینکه بیماری دیابتیک هستم، ۴ استنت(فنر) و دو گرفتگی جدید در رگهای قلب خود دارم. در این بک سال و نیم زندان، ۳۱ بار بیهوش و از زندان به بیمارستان منتقل شده‌ام. با این‌حال، وزارت اطلاعات و دستگاه قضایی بی‌اعتنا به نظر رسمی پزشکی قانونیِ مورد قبول خود، همچنان برحضور من در زندان پافشاری می‌کنند.
امیدوارم جنابعالی در بیانیه‌ی خود این رفتار ضدحقوق بشری جمهوری اسلامی ایران را درمورد من و دیگر زندانیان سیاسی و بیگناه را محکوم نموده و اقدام لازم را مبذول دارید.
باسپاس
محمد نوری‌زاد
۶ بهمن ۱۳۹۹
زندان اوین
برای مشاهده نمایه آقای نوری‌زاد روی تصویر کلیک کنید.
بازداشت
محمد نوری‌زاد از سرشناس‌ترین فعالان سیاسی درون کشور، از اعضای لگام(کمپین لغو گام به گام اعدام)، کارگردان و نقاش ساکن تهران است. او مدتها از حامیان حکومت ایران بوده و رابطه نزدیکی با علی خامنه‌ای داشته است. اما در دهه هشتاد مخالفت خود را با جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد. نوری زاد و ۱۳ فعال سیاسی دیگر در خردادماه ۹۸ بیانیه‌ای با موضوع درخواست استعفای آقای خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی منتشر کردند. پس از انتشار این نامه، نامه های ۱۴ نفره دیگری نیز با محتوای مشابه منتشر شد. ۲۰ مردادماه ۹۸ آقای نوری‌زاد و تعدادی دیگر از نویسندگان این نامه به دنبال تحصن در برابر محل برگزاری دادگاه تجدید نظر کمال جعفری یزدی، بازداشت شدند. آقای نوری‌زاد از زمان تاکنون زندانی است. محمد نوری‌زاد پیشتر هم چندین بار بازداشت و زندانی شده است.
حکم دادگاه
شعبه ۴ دادگاه انقلاب مشهد آقای نوری‌زاد و ۷ متهم دیگر پرونده درخواست استعفای رهبری را به مجموعا ۷۲ سال حبس تعزیری، ۶ سال ممنوعیت خروج از کشور و ۶ سال تبعید محکوم کرد. جواد لعل محمدی، دیگر متهم این پرونده هم در انتظار است تا تعیین تکلیف شود. بر اساس این احکام هاشم خواستار ۱۶ سال حبس، ۳ سال تبعید به شهرستان نیکشهر و ۳ سال ممنوعیت خروج از کشور، محمد نوری زاد به ۱۵ سال حبس، ۳ سال تبعید به ایذه و ۳ سال ممنوعیت خروج از کشور، عبدالرسول مرتضوی به ۲۶ سال حبس، محمد حسین سپهری به ۶ سال حبس ، فاطمه سپهری به ۶ سال حبس و هاشم رجایی، غلامعلی حسین‌پور گنابادی و مرتضی قاسمی هر کدام به تحمل ۱ سال تعزیری است.
بازداشت همسر و فرزند
همسر و فرزند محمد نوری‌زاد نیز در جریان پیگیری وضعیت او بازداشت شدند. فاطمه ملکی، همسر محمد نوری زاد و صدیقه مالکی فرد، همسر هاشم خواستار ، صبح روز چهارشنبه ۲۵ دی ماه ۹۸ دست به تحصن مقابل دادگاه انقلاب مشهد زده و بلافاصله بازداشت و پس از چند ساعت آزاد شدند. علی نوری‌زاد فرزند محمد نوری‌زاد هم روز دوشنبه ۲۳ دیماه بازداشت و ۱۲ بهمن‌ماه از زندان آزاد شد. از آنجا که علی نوری‌زاد هیچ فعالیت سیاسی نداشته‌است. اما در تجمع اعتراض به سرنگونی هواپیمای مسافربری اکراینی توسط سپاه پاسداران، بازداشت شد. خانم فاطمه ملکی، مادر علی نوری‌زاد به پژوهشگر اطلس زندانهای ایران گفت: «او به منظور اعمال فشار بر پدرش بازداشت شده است.»
خودکشی
آقای نوری‌زاد در اعتراض به آزار و اذیت خانواده‌اش در تاریخ ۱۲ اردیبهشت ۹۹ در زندان وکیل‌آباد مشهد دست به خودکشی زد که خوشبختانه نجات پیدا کرد. خانم فاطمه ملکی، همسر آقای نوری زاد پیشتر در این مورد گفته‌بود: «صبح امروز آقای مکی، وکیل محمد نوری‌زاد، موفق به ملاقات کابینی با ایشان شدند و متاسفانه دیدند که آقای نوری‌زاد سر و دستشان باند پیچی‌است. گویا دیروز ایشان با شیشه و یا تیغ رگشون را زده‌اند و بردنشان بهداری و بعد ایشان مقاومت می‌کنند و می‌گویند که دوستان باید من را ببینند و ایشان را به بند می‌برندو دوباره به بهداری برگردانده می‌شوند و الان هم در بهداری هستند. آقای نوری‌زاد پیام همه دوستان را شنیده‌اند و گفتند که برای من یک شعوری قائل باشید و بدانید که ما اینجا در تنگنا هستیم و امروز آقایان جعفری و سپهری و خواستار هنگامی که در تماس تلفنی خواسته‌اند درباره آقای نوری‌زاد حرف بزنند تلفنهایشان را قطع کرده‌اند. شرایط زندان آقای نوری زاد و دیگر دوستان بسیار ناگوار است. و من از شرایط پیش آمده بسیار متاسفم.»
انتقال به زندان اوین
به دنبال خودکشی ناموفق این زندانی سیاسی، آقای نوری‌زاد ۱۵ اردیبهشت از زندان وکیل‌آباد به زندان اوین منتقل شد. خانواده این فعال سیاسی ساکن تهران، مدتها ناچار بودند که فاصله زیاد تهران تا مشهد را بویژه در شرایط خطر ابتلا به بیماری کرونا طی کنند.
بازداشت سال ۱۳۸۸
آقای نوری‌زاد پیشتر نیز به دلیل فعالیتهای سیاسی و بویژه نامه‌نگاری به رهبر جمهوری اسلامی بازداشت شده است. او ۲۹ آذرماه ۱۳۸۸ پس از انتشار سومین نامه‌اش به علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی به دادسرا احضار و سپس بازداشت شد و به زندان اوین انتقال یافت. بازپرس شعبه اتهامات «تبلیغ علیه نظام و توهین به مسئولین» را به وی تفهیم کرد. قاضی پیرعباسی، رئیس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب، او را به اتهام «توهین به رهبری» به دو سال، اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال، بابت هر یک از اتهامات «اهانت به رئیس جمهور و ریاست قوه قضائیه» به ۹۱ روز و بابت اتهام «اهانت به امام جمعه مشهد» به ۵۰ ضربه شلاق محکوم کرد. شعبه ۵۴ دادگاه تجدید نظر این احکام را عینا تایید کرد. او نهایتاً در سال ۱۳۹۰ از زندان آزاد شد. اما پس از آن نیز بارها به طور کوتاه مدت بازداشت و چندین بار نیز مضروب شده است.
نامه‌نگاری به آیت‌الله خامنه ای
محمد نوری‌زاد مدتها از حامیان حکومت ایران بوده است و رابطه نزدیکی با علی خامنه‌ای داشته است؛ او پس از انتخابات سال ۱۳۸۸ مخالفت خود را با جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد و از آن پس به فعالیت علیه جمهوری اسلامی پرداخته است. نوری‌زاد ۳۹ نامه به آقای خامنه ای نوشته و از سیاستهای او و نظام جمهوری اسلامی انتقاد کرده است. لحن نامه های آقای نوری‌زاد ابتدا ملایم بود و از آقای خامنه‌ای با عنوان پدر یاد می‌کرد اما به مرور این لحن تغییر کرد و تندتر شد.
